A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba (Łk 24, 51).
W tych dniach świętujemy dzień Wniebowstąpienia Pańskiego. Wspólnoty ewangelickie obchodziły ten dzień w miniony czwartek, a w Kościele katolickim uroczystość ta, już od kilku lat, jest przeniesiona na 7. Niedzielę Wielkanocną.
W Ewangelii według św. Łukasza, Jezus nie tyle wniebowstępuje, co zostaje wzięty do nieba. Wszystko dzieje się jakby bez Jego udziału, jest On w tym wstępowaniu raczej bierny. Jednak to bardzo piękne ukazanie Wniebowstąpienia, jednocześnie pokazujące nam wszystkim, w jaki sposób możemy dostać się tam, gdzie wstępuje Chrystus.
Zmartwychwstały Pan zostaje uniesiony w chwili gdy błogosławi swoim uczniom. Błogosławieństwo jest właśnie jedynym sposobem na dostanie się do nieba. Nie przekleństwo, nie walka ze światem, ale pokorna modlitwa za wszystkich oraz miłość, która chce dla drugiego tego co najlepsze.
Chrześcijanie wszystkich tradycji powinni wzajemnie odnajdywać się w tej scenie z Ewangelii Łukasza. Nie jest możliwe osiągnięcie pełnej jedności, jeśli nasze relacje nie będą opierały się na wzajemnym błogosławieństwie. Tylko wówczas mamy możliwość udziału w tajemnicy Wniebowstąpienia Pańskiego, wzajemnego dotarcia do Domu Ojca. Więc błogosławmy się wzajemnie i módlmy się jedni za drugich. W końcu tak nas nauczył Jezus Chrystus.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz